Udar pojawia się nagle, niejednokrotnie pozostawiając skutki na całe życie. To jeden z najczęstszych powodów zgonów, tuż po chorobach serca i nowotworach. Skutkiem udaru jest ogniskowe uszkodzenie mózgu, które może mieć zróżnicowaną rozległość. Najczęściej wiąże się z utratą świadomości, spowodowaną krwotokiem mózgowym, zatorem mózgowych tętnic oraz zakrzepem. Ostateczne objawy są uzależnione od miejsca uszkodzenia oraz jego wielkości. Jak wygląda rehabilitacja w takim przypadku?
Kiedy należy rozpocząć rehabilitację poudarową?
Fizjoterapia powinna zostać wdrożona najszybciej jak to możliwe, gdy tylko stan pacjenta zostanie ustabilizowany. Pierwszy etap można określić jako profilaktykę funkcjonalną. Rozpoczyna się on już w szpitalu, przy łóżku chorego. W tym czasie wykonuje się m.in. ćwiczenia oddechowe oraz ćwiczenia rąk i nóg mające zapobiegać zakrzepom. Istotna jest też profilaktyka przeciwodleżynowa. Dzięki temu skutki unieruchomienia zostaną zminimalizowane, a stopień dysfunkcji zmniejszony. Rehabilitacja na tym etapie polega także na zmianie pozycji chorego z leżącej na siedzącą. Kolejnym etapem jest pionizowanie, a w końcu chodzenie.
Rehabilitacja poudarowa w dalszych etapach
Założeniem fizjoterapii poudarowej jest maksymalne odbudowanie funkcji, które zostały utracone z powodu udaru. Drugi etap opiera się na łagodzeniu skutków niedowładów, zapobieganiu przykurczom i spadkowi siły mięśni. W tym czasie wykorzystuje się też różnego rodzaju sprzęty, takie jak laski, kule czy balkoniki. Fizjoterapeuta uczy pacjenta w jaki sposób ma on chodzić, ubierać się, siadać itp. Na ostatnim etapie zabiegi są prowadzone w domu chorego. Ich ważnym elementem jest nauka korzystania z mięśni brzucha w celu zmiany pozycji. Konieczna jest też nauka kontroli dolnej kończyny zajętej oraz jak najczęstsze próby posługiwania się niedowładną ręką. Wczesne wdrożenie fizjoterapii w ogromnym stopniu wpływa na efektywność leczenia.
